"Een drietal maanden geleden hebben we Björn geadopteerd. Na sterfte van één van onze varkentjes zochten we een nieuw vriendje voor Louise. Ze miste duidelijk gezelschap. Bij een lieve dame zijn we gaan kijken naar Björn, een zeer aanhankelijke borg die zijn kameraadje ook verloren was. De klik was er meteen. We zijn zeer blij dat we de stap tot adoptie hebben gezet. De kinderen zijn dol op hem en Björn heeft opnieuw voor harmonie en evenwicht gezorgd. Hij vormt samen met Louise en onze 2 geitjes een mooi gezelschap"

"Billy woont al een tijdje bij ons op zorgboerderij de Mikkelhorst in Haren. Maar alleen is maar alleen, dus is de varkensvereniging op zoek gegaan naar een vriendje. Een paar maanden terug kregen we een berichtje dat er een geschikt maatje gevonden was. We hebben een bezoek gebracht aan Flip en waren heel enthousiast. Flip woont nu samen met Billy. Ze kunnen het heel goed vinden en zijn samen heel gezellig!"

"Begin mei was het dan zover, wij gingen de dames Billy en Mientje ophalen die tijdelijk verbleven bij José en haar familie in Zuidwolde. Voor ons de eerste keer varkens (als je onze bulldoggen niet meerekent dan 🤪) dus vooraf veel gehad aan de goede en fijne informatie via de Hobbyvarkenvereniging (nogmaals dank Karolien en ook José dank voor de fijne “overdracht"). We hadden een mooi verblijf voor ze gemaakt en eigenlijk liep het van dag 1 heel goed. Billy is duidelijk de baas en de kleine Mien moet daarom af en toe wel wat beschermd worden, vooral tijdens het eten. Mientje is gevonden op de heide, waarschijnlijk gedumpt dus moet echt nog wel wat kilo’s erbij krijgen. Met adviezen om Move the pig toe te passen accepteert Billy mij nu als roedelleider. De schuwe Mientje wordt steeds tammer en eet vaak in de bescherming tussen mijn benen. We zijn super blij met onze knorries op ons erf en hopen nog heel lang van onze dames te genieten! "

"Al jaren waren we fan van varkentjes, maar we hadden er zelf nooit de ruimte voor. Tot afgelopen maart, toen zijn we verhuisd naar een oud boerderijtje met grond erbij. We waren het er over eens dat we twee herplaatsers een fijn thuis wilden geven. Het ras en hoe oud maakte ons niet zoveel uit. Toen ik het bericht van Bertus en Henkie aan mijn vriend liet zien, zei hij gelijk; stuur maar een mail! Afijn mailtje gestuurd, en we mochten kennis komen maken. Ze waren groter als we dachten, maar we hebben de ruimte dus ze waren meer dan welkom. We moesten het verblijf nog afmaken, dus in die tijd heb ik het grote varkens handboek aangeschaft en ben me erin gaan verdiepen. We hebben veel dieren, en weten er veel vanaf, maar varkens waren nieuw voor ons. Er viel veel te leren, en nog steeds. Maar wat zijn ze leuk! Ze wonen inmiddels enkele maanden bij ons, en waar ze in het begin nog een beetje bang waren, zijn ze nu al aardig aan ons gewend. Henkie is de dominantste en wil zelfs wel eens brutaal zijn. Als ze eten hebben, moet ik goed opletten dat Henkie niet de baas speelt over Bertus en dat ze wel allebei genoeg eten krijgen. Aandacht vinden ze geweldig, maar wel vooral als er eten in het spel is. Ze komen nog niet zelf een aai halen. Het wordt nog steeds beter. Ik hoop nog steeds dat ze zich een keer op hun rug laten vallen. Dat probeer ik elke dag maar dat lijken ze tot nu toe nog maar raar te vinden als ik ze op hun zij, of bij hun buik kriebel. We zijn de varkens zó leuk gaan vinden, dat we er laatst nog twee kleintjes bij gekocht hebben. Dit zijn twee zeugjes van een kleiner ras, van drie maanden oud. Deze zijn nog erg schuw, en blijven voorlopig nog zeker een tijd apart van Henkie en Bertus. Als ze goed tam zijn, en wat groter, gaan we misschien kijken of we ze kunnen koppelen. Je kunt wel zeggen dat we verslaafd zijn geraakt aan de varkies, we hebben er geen seconde spijt van. We hopen dat ze nog lang bij ons mogen blijven, we hebben er echt plezier van. Ik denk dat Henkie en Bertus ook gelukkig zijn, ze maken een blije indruk op ons."

Dankzij de hobbyvarkenvereniging hebben we in maart’23 een match gevonden voor ons varken Milly ( zeug, geboren 2018 en bij ons vanaf’21). Mini ( zeug, geboren 2021) zocht een nieuwe thuis. Vol verwachting, spanning en toch ook wel een beetje angst hebben we ons hart, ons Milly haar stalletje en ons bos voor haar opengesteld. Dat de overgang van oorspronkelijk een (verwend) binnenhuisbig naar een bosvarken mét soortgenoot én vreemde gewoontes én vreemde mensen , stress met zich zou meebrengen voor ons Mini was te verwachten. Dat zij deze stress niet projecteerde op ons Milly maar wel op mij…dat had ik niet zien aankomen. Het bos betreden deed ik in het begin steeds met een heel klein hartje, beschermende kledij aan, gewapend met een hark en een pallet ( niet om haar te slaan maar wel om haar naar achter te dwingen als ze in de aanval ging), met heel veel geduld, liefde en heel veel tips, ondersteuning en opvolging van Karolien van de hobbyvarkenvereniging en Cindy van Melfy’s ( onze hoevebekapster). Vanaf dat ons Mini begon te begrijpen dat ons Milly geen tegenspraak duldt en dat wij ook met haar het beste voorhadden is ons opstandig, knorrig monstertje veranderd in een ware knuffelmie. Beide dames hebben elkaar gevonden bij het uitvoeren van de gekste dingen. Putten graven, zaken slopen, bomen snoeien, takken en wortels van de bomen versleuren naar hun stal,… ja, het leven van een varken is hier niet simpel. Bij warm weer bied ik hen dus maar al te graag een wellnessmomentje aan. Als ik ‘wellness’ roep dan weet ons Milly dat haar modderbad klaarstaat en ons Mini werpt zich op haar meest elegante manier dan op mijn voeten om gekriebeld te worden. Naast ‘wellness’ spreken we ook iedere maaltijd dat ze naar hun ‘villa’ moeten gaan ( een lelijk plastic kindertuinhuisje dat Mini meegebracht heeft van haar vroegere thuis) , in de zomer kunnen ze de schaduw van ‘hun loft’ ( onder de tuintafel) opzoeken en hun klauwen bekappen is bij ons ‘ manicure en pedicure’. Een kwestie van dat de buren zouden denken dat deze 2 zandsnuiten echt wel deftig worden opgevoed. Ze moesten eens weten…. Deze 2 gekke dames hebben zich onmisbaar gemaakt voor elkaar en voor ons op hun eigen(wijze) manier. Zalig! Bedankt Karolien en Cindy dat jullie mee verweven zitten in ons verhaal, jullie waren en zijn nog steeds goud waard! Groetjes, Tinne